Wzorzec F.C.I.: (Nr.332/03.09.1999)
Pochodzenie: Była Czechosłowacja
Patronat: Słowacja
Data opublikowania wzorca oryginalnego: 03.09.1999
Tłumaczenie: Małgorzata Peron
Źródło: http://wolfdog.org

ZASTOSOWANIE
Pies użytkowy.

KLASYFIKACJA FCI
Grupa 1 (Psy pasterskie i zaganiające)
Sekcja 1 (Psy pasterskie podlegające próbom pracy)

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY
W roku 1955 miał miejsce w Czechosłowacji biologiczny eksperyment, a mianowicie skrzyżowanie owczarka niemieckiego z wilkiem karpackim. Eksperyment wykazał, że może zostać wyhodowane potomstwo psa i wilczycy oraz wilka i suki. Przytłaczająca większość szczeniąt z tych parzeń posiadała genetyczne podstawy do kontynuacji hodowli. W roku 1965, po zakończeniu eksperymentu opracowano plan hodowli nowej rasy. Polegał on na kombinowaniu cech użytkowych wilka i psa. W roku 1982 Czechosłowacki Wilczak został uznany przez Komitet Generalny Stowarzyszenia Hodowców w Czechosłowacji za rasę narodową.

WYGLĄD OGÓLNY
Pies o mocnej budowie, powyżej średniego wzrostu, prostokątny. Kształtem ciała, ruchem, strukturą włosa, kolorem sierści i maską przypomina wilka.

WAŻNE PROPORCJE
Długość ciała: Wysokość w kłębie = 10 : 9
Długość kufy: Długość czaszki = 1 : 1,5

WIELKOŚĆ I WAGA
Wysokość w kłębie:
Psy minimum 65 cm
Suki minimum 60 cm
Waga:
Psy minimum 26 kg
Suki minimum 20 kg

TEMPERAMENT / CHARAKTER
Żywy, bardzo aktywny, wytrzymały, posłuszny, szybko reagujący, nieustraszony i odważny. Swojemu właścicielowi okazuje nadzwyczajną wierność. Odporny na trudne warunki pogodowe. Wszechstronny.

GŁOWA
Symetryczna, dobrze umięśniona. Przy spojrzeniu z boku i z góry tworzy kształt klina. Wyraźne cechy płci.

GÓRNA CZĘŚĆ
Czaszka: Przy spojrzeniu z boku i z przodu widać lekko wypukłe czoło. Bruzda czołowa nie zaznaczona. Guz potyliczny dobrze widoczny.
Stop: Umiarkowanie zaznaczony.

TWARZOWA CZĘŚĆ CZASZKI
Nos: Kształt owalny, czarny.
Kufa: Sucha, nie szeroka, kość nosowa prosta.
Wargi: Dobrze przylegające, kąciki zamknięte. Brzegi warg są czarne.
Szczęki / Uzębienie: Szczęki mocne i symetryczne. Dobrze rozwinięte zęby, szczególnie kły. Zgryz nożycowy lub cęgowy z 42 zębami według reguły. Regularnie rozmieszczone zęby.
Policzki: Suche, wystarczająco umięśnione, nie wpadające w oko.
Oczy: Małe, skośne; w kolorze bursztynowym. Dobrze przylegające powieki.
Uszy: Stojące, cienkie, trójkątne, krótkie (tzn. nie dłuższe niż 1/6 wysokości w kłębie); zewnętrzny punkt nasady ucha i zewnętrzny kącik oka leżą na jednej linii. Prostopadła linia z czubka ucha przechodzi wzdłuż całej głowy.

SZYJA
Sucha, dobrze umięśniona. W statyce tworzy z linią poziomą kąt do 40°. Szyja musi być tak długa, aby pies mógł bez wysiłku dostać nosem ziemi.

CIAŁO
Górna linia: Płynne przejście od szyi do grzbietu; lekko opadająca.
Kłąb: dobrze umięśniony, zaznaczony, ale nie może psuć przebiegu górnej linii.
Grzbiet: Mocny i prosty.
Lędźwie: Krótkie, dobrze umięśnione, nie szerokie, lekko opadające.
Zad: Krótki, dobrze umięśniony, nie szeroki, lekko opadający.
Klatka piersiowa: Symetryczna, dobrze umięśniona, pojemna, w kształcie gruszki, zwężająca się w kierunku mostka. Głębokością klatka piersiowa nie sięga łokcia. Szczyt mostka nie sięga dalej niż staw barkowy.
Dolna linia i brzuch: Skóra naciągnięta, brzuch podciągnięty. Lekko podciągnięte boki.

OGON
Wysoko osadzony, prosto zwisający w dół. Przy pobudzeniu noszony sierpowato wygięty w górę.

PRZEDNIE KOŃCZYNY
Przednie nogi są proste, mocne, suche i ustawione dość blisko siebie z lekko ustawionymi na zewnątrz łapami.
Bark: Łopatki umieszczone raczej z przodu, dobrze umięśnione. Z linią poziomą tworzą kąt ok. 65°.
Ramię: Mocno umięśnione, tworzy z łopatką kąt między 120° i 130°.
Łokcie: Dobrze przylegające, nie wygięte ani do środka, ani na zewnątrz, zaznaczone, ruchome. Ramię i przedramię tworzą kąt ok. 150°.
Przedramię: Długie, suche i proste. Długość przedramienia i nadgarstka stanowi 55% wysokości w kłębie.
Kolano: Mocne, ruchome.
Nadgarstki: Długie: z ziemią tworzą kąt minimalnie 75°. W ruchu lekko sprężyste.
Łapy: Duże; ustawione lekko na zewnątrz; z długimi, zaokrąglonymi palcami i mocnymi ciemnymi pazurami. Wyraźne, elastyczne, ciemne poduszki.

TYLNE KOŃCZYNY
Mocne. Tylne nogi stoją równoległe do siebie. Prostopadła linia spuszczona z końca kości kulszowej przebiega przez środek stawu skokowego. Wilcze pazury są niepożądane i powinny zostać usunięte.
Udo: Długie, dobrze umięśnione. z miednicą tworzy kąt około 80°. Staw biodrowy stabilny i ruchomy.
Kolano: Mocne, ruchome.
Podudzie: Długie, suche, dobrze umięśnione, ze śródstopiem tworzy kąt około 130°.
Staw skokowy: Suchy, mocny, ruchomy.
Śródstopie: Długie, suche, ustawione prawie prostopadłe do ziemi.
Łapy: Długie, zaokrąglone palce z mocnymi, ciemnymi pazurami. Wyraźne poduszki.

RUCH
Harmonijny, lekki, kryjący ziemię kłus, przy którym kończyny znajdują się jak najbliżej ziemi. Głowa i szyja ustawiają się prawie poziomo. Sznuruje w stępie.

SKÓRA
Elastyczna, przylegająca, bez fałd, niewypigmentowana.

SZATA
Włos: Prosty, przylegający. Okrywa zimowa i letnia bardzo się różnią. W zimie przeważa gęsty podszerstek, który wraz z włosem okrywowym tworzy gęstą okrywę na całej powierzchni ciała. Wymagane jest, by włos pokrywał brzuch, wewnętrzną powierzchnię ud, worek mosznowy, wewnętrzną stronę uszu i przestrzeń między palcami. Mocno owłosiona szyja.
Kolor: Żółto-szary do srebrzysto-szarego z charakterystyczną jasną maską. Jaśniejszy włos także na spodniej powierzchni szyi i piersi. Dopuszczalny jest ciemno szary kolor z jasna maską.

WADY
Każde odstępstwo od wyżej wymienionych punktów uważane jest za wadę, której ocena powinna zależeć od stopnia występowania.

• Ciężka lub lekka głowa.
• Płaskie czoło.
• Brak dwóch P1 lub obu M3 nie jest oceniane jako wada. Jeśli brakują jednocześnie dwie P1 i jeden M3 lub dwa M3 i jeden P1, traktowane jest to jako wada.
• Ciemnobrązowe, czarne lub niejednakowego koloru oczy.
• Grube, wysoko lub nisko osadzone ucho.
• Wysoko noszona szyja, nisko noszona szyja.
• Niezaznaczony kłąb.
• Nietypowa górna linia.
• Długi zad.
• Długi, nisko osadzony i źle noszony ogon.
• Za mocne lub za małe kątowanie przednich kończyn.
• Słabe nadgarstki.
• Za słabo kątowane lub przekątowane tylne kończyny, słabe umięśnienie.
• Słabo zaznaczona maska.
• Krótki, kołyszący się krok.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE

• Agresja lub zbytnia strachliwość.
• Zachwianie proporcji ciała.
• Wady temperamentu i charakteru.
• Nietypowa głowa.
• Brakujące zęby (poza 2 PM1 i M3, patrz § WADY). Nieprawidłowy zgryz.
• Nietypowy kształt i osadzenie oka.
• Nietypowe osadzenie i kształt ucha.
• Wiszące podgardle.
• Mocno opadający zad.
• Nietypowa klatka piersiowa.
• Nietypowo osadzony i źle noszony ogon.
• Wadliwe i nietypowe ustawienie przednich kończyn.
• Odstająca i nietypowa szata.
• Inna niż standardowa barwa.
• Luźne stawy.
• Nietypowy ruch.

Każdy pies przejawiający wyraźne fizyczne lub psychiczne odchylenia od wzorca powinien zostać zdyskwalifikowany.

N.B.: Psy muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, całkowicie pozostające w worku mosznowym.